İnsana Yolculuk

İnsana Yolculuk
www.norradyo.com

14 Temmuz 2010 Çarşamba

"Solitude Solidarité"*


"Kişi YAZARsa; kendisiyle dayanışmayı bilmeli ve böyle yaşamayı becermeli." diyor Alber Camus...



Hele bir de KADINsa bu YAZAR, öncelikle öğrenmesi ve inatla vazgeçmemesi gereken tek tutum budur diye bir eklemeyi de ben yapmak gereği duyuyorum...


Destek beklememeyi...


İnandığı doğrular için mücadele verirken, en yakınındakiler tarafından cesaretlendirilmeyi ummak gibi, zaman kaybından başka ise yaramayan beklentilerinden sıyrılmayı, ruhunu manipüle eden tüm ezberlerinden kurtulmayı, arınmayı, saflaşmayı ve tüm bu uzun çalışmalardan sonra özgürleşen ruhuyla yeniden, yeniden ve yeniden ise koyulmayı bilmeli...


Tek başına becermeli...


Düşünüyorum da; sadece yazarlar için mi geçerli bu kural?


Son zamanlarda sık sık Zeki Müren'i düşünür oldum...


Yaşamının son yıllarındaki yalnızlığını, herkesten uzakta yaşamayı seçisinin nedenlerini...
Halkının "Sanat Güneşi" iken, inzivaya çekilmesini...


Neler hissetmiştir o yalnızlığında?


Neden herkesten uzaklaşıp, kendisiyle baş basa kaldığını düşünüyorum...


Ve O'nu anladığımı fark ediyorum ta en derinlerinde bilincimin...


Çok uzun bir iç dökme olmayacak bu...


Sizlere sadece sunu söylemek isterim ki; yalnızlık sanıldığı kadar ürkütücü değil inanın ...


Aslında hiç değil...
Zaven Biberyan'in çok sevdiğim cümleleriyle bitirmek isterim bu yazımı...


Diyor ki: "Esas yalnızlık, insanların arasındayken hissettiğindir. Ben biraz da, bu yalnızlıktan kaçtım. Yapayalnız yaşayarak bu yalnızlıktan kurtuldum. Yapayalnız olduğun zaman ancak, kendinle bas basa kalır, her bakımdan kendinle arkadaş olursun. Ve dünyadaki her şey canlanır, seninle beraber yasar."


Neden mi yazdım bu satırları?


Bir karar aldım...


Yıllardır bilmeden, Albert Camus'nun kişisel dayanışması ile gelmişim bu günlere ama bugün bilerek ve isteyerek Zaven Biberyan'in öğüdünü yerine getireceğim...


Kendimle arkadaşlığa ve dünyadaki her şeyin canlanıp benimle beraber yaşamasınadır randevum...


Gidiyorum...


Gecikmeden randevuma...


Sadece ; üretmek, üretmek, üretmek için...


Anjel Dikme


Paris


01:46:54

1 yorum:

  1. "Sevgili Anjel Rındeka Harmeniyo hiç bir özün işçisi ( Yazar/ Şair/ İcracı/ Sanatçı/ Ressam/Oyuncu) yalnız değildir.  Masasının başında yalnızdır ama her nefes alısı milyonların kalp atışıyla birliktedir. Ve artık o tek kişilik ilişkilere sığmayacak kadar çoğuldur.  Üretimiyle bu kadar çok olan kişi tekil birlikteliklerle ufalır küçülür yok olur. Çünkü o çoktur yer yüzü insanı kadar.  Orman ve ağaç gibi Orman koruyucusunun görevi tek ağaca takılıp kalmakk değildir; Ormanı korumaktır. Sen yalnızlığında çoğulsun birileri çoğulluğun yalnızlığındadırlar. Bırakta öyle kalsınlar."
    EZELI DOGANAY

    YanıtlaSil