UTANDIM! UTANIYORUM!

Yazmaliyim yine, biliyorum...

Surekli, periyodik yazilar zorlar beni...

Hissetmeden  yazamam ki ben...

Su an yazarim cunku bogulmaktayim duygularda...

Ne cok sey yasadim su son on gunde...

Almanya'daydim; Munih'te...

Sunucusuydum gecenin...

Derginin Ermenice bolumunun de sorumlusu olarak bulunuyordum salonda...

Cagdas Ozan Dergisi icin duzenlenen yardimlasma gecesinde beni gormek icin besyuz kilometre yapan Feride Kolikan, taaaaaaa Diyarbakir'lardan gelen  Birsen Inal canlarla bulusmanin ve ete kemige burunmus bir tanismanin keyfini yasadim...

Alevi pirlerinin, dedelerinin bulundugu mecliste cehaletimi besleme firsatini 

bulmanin keyfini surdugum saatler yasadim sabahin altilarina dek...

Sonra...

Iste en zoru buydu canlar...

Bir nazi kampina seyahat...

Seyahat (!)... 

Bu sozcuk ne terbiyesizce degil mi?

Ama yaptigimiz buydu...

Sergileniyordu hersey ve bizler turist olarak geziyorduk o tasfiri imkansiz acilarin yasandigi mekanlari...

Hayalimizde canlandirmaya calisiyorduk bu mekanlarda yasanan acilari .

Ne buyuk ahmaklik...

Firinlari gezerken, gaz odalarinin hala buz gibi  havasini solurken, yattiklari ranzalara dokunup gezerken neydi amacimiz?

Anlamak mi o masumlarin acilarini?

INSAN KARDESLERIMIN  bizlere yasattigi utancin nedenlerini kavramak mi?

Ne kadar ahmak oldugumuzun tespiti ve tescili mi?

Gezdim odalari tek tek...

Ranzalarin bulundugu odalar, sonra esyalarini koyduklari iki karis genisligindeki dolaplarin oldugu oda...

Iste benim koptugum an orada kondu sahneye yasam sahnesinde...

Dolap kapaklarinin uzerinde isimler vardi yazilmis, onlari hissetmek 'sizlerleyim', 'acilariniz acilarimdir' demek icin ellerimi koydum ahsap dolap kapaklarina., hissettmeye calistim ruhlarini, sanki oradaydilar...

Ilerledim, ilerledim ve inanamadim gozlerime...

Okudum, okudum, bir daha okudum gercekti gordugum...

Ne mi gormustum?

MHP ve 3 hilal kazilmisti kapiya...

Dondum...Oldum...Yasamiyordum artik...

Ne anlami vardi ki yasamamin...

Yoktum...Hictim...

Utandim...Utandim...Utandim...

Olaylarin yasandigi yillardan cooooooook sonra bunu buraya kaziyan kardesim adina utandim...

Ne demek istemisti?

Yine yapariz, buradayiz mi?

Iyi ki yapmislar mi?

Bense hep naif sorar dururum; kim ne kazanir bundan?

Kimdir galibi tum bu acilarin?

Ne olur beni ikna edecek bir cevap verin canlar...

Yoksa boguluruz hep birlikte bu utancin agirliginda...

INSANIM demesin kimse artik...

Bunu demezsek sayet, diyemiyorsak sayet peki neyiz biz canlar?

Neyiz BIZ?

Paris

Anjel Dikme

19/11/2010

04/45/39