"Kisaca, butun is ne yazmak istedigini bilmektedir: kelebekler ya da Yahudilerin durumu...ve bildikten sonra geriye bunu nasil yazacagin kalir. Cogu kez bu iki secim bir aradadir ama iyi yazarlarda hicbir zaman ikinci birinciden once gelmez. Giraudoux'nun "Butun is uslubu bulmaktir, fikir arkadan gelir" dedigini biliyorum. Ama yaniliyordu; fikir arkadan gelmedi." diyor Jean-Paul Sartre DERDINI SOZCUKLERLE DILE GETIRMEK BASKADIR! YAZMAK NEDIR?baslikli yazisinda...(http://www.cafrande.org/?p=22040)
Ne cok hakliydi; "Fikir arkadan gelmiyordu."
Baska bir gun olsa belki de anlayamayacaktim, ya da en azindan bu gunku kadar net kavrayamayacaktim Sartre'in soylemek istedigini...
Neden mi alintiladim bu paragrafi?
Anlatayim...
Toplumsal yakinlasma platformu icin dun bir yazi yazdim...
Basligi YUZLESME idi...
Bir iki haftadir okuduklarim, bulundugum ortamlarda konusulanlar, izlediklerim sanki tum aksi duruslara, tum engelleme cabalarina ragmen, bende; dunyada bir YUZLESME furyasi yasaniyormus algisini olusturmustu...
Once; solda yasanan yuzlesmeyi izliyordum, bazi guruplarda kran krana gecen bir hesaplasma sureciydi yasanan...
Sonra; e postama gelen bir ermenice mektuptu ki bunu o hafta HAYEREN NAMAGNER programimda okuyup, Ermeni halkinin da kendi icindeki, asirlardan tasiyarak bugunlere kemiklesmis bir halde, kotu bir miras olarak getirdigi sorunlarla YUZLESME vakti hala gelmedi mi ? sorusuydu cevabi aranan...
Ucuncusu; Fransiz televizyonunda Cezayir asilli bir yazarin, ulkesindeyken Fransiz ordusunun halka yasattiklarinin sahitligini yapan kitabinin icerigiyle baglantili olarak hazirlanmis belgesel tadindaki programi izlememdi...
Sanki neyi okusam, neyi izlesem, hangi toplantiya gitsem hep bir YUZLESME vardi beni karsilayan...
Yuzlesmelere sahit oluyordum arka arkaya....
Iste bu yasadiklarim dogrultusunda bir YUZLESME yazisi yazmayi dusundum.Uc (3) bolumluk bir yazi serisiydi planladigim. Once; solun yuzlesmesine dair kendi amator sahitligimle 16 yasimdan itibaren yolumun SOL'la kesistigi
kosebasilarinda gorduklerimden, kendi algimla vardigim sonuclardi paylastigim...
Yazida adi gecen insanlara yolladim once yaziyi, sevgili Sinan'la birlikte....
Ne yazik ki yazida adlari gecenlerden, adlarini cikarmam talebi gelince ben yaziyi oldugu gibi arsivime kaldirma karari aldim ve Sinan'a baska yazi yazacagimi soyledim...
Iste benim sancim bundan sonra basladi...
Uzulmustum...
Zihnim sifirlanmisti sanki...
Ve bugun hic durmadan okudum, aradigim cevabi Sartre'in uzun yazisindaki bu paragrafta buldum...
Onlarca sey olsa da yazilacak, konunun kendisi net olarak secilmemisse yazamiyordunuz...
Once zihnimde yazildigindan metinler, bulanik bir suysa zihnim zor, cok zordu sozcuklerin benimle bulusmalari...
Ogrendim...
Buradan cikan ders ne midir?
Birakin o da bana kalsin....
Anjel Dikme
Paris
02:11
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder